De workshop begon met een introductierondje waarin alle deelnemers zichzelf voorstelden. Fatima opende de workshop door te stellen dat haar insteek niet was “om als spreker te vertellen hoe het in elkaar zit” maar juist om het er gezamenlijk over te hebben hoe we racisme kunnen bestrijden en misschien gezamenlijk een antiracisme netwerk op te zetten. In dit kader ging er een lijst rond waarop mensen hun e-mailadres konden achterlaten.
Er stond één praktische case centraal in het verhaal van Fatima: de Haagse Schilderswijk. We kregen een reportage van de Haagse lokale omroep TV West te zien waarin naast slachtoffers van racistisch politiegeweld in de Schilderswijk ook oud-agenten vertelden over de racistische misstanden bij de politie in deze wijk. Naar aanleiding van dit filmpje ontstond er een discussie over de (on)mogelijkheid tot het indienen van klachten of het doen van aangifte tegen de politie. Fatima vertelde wat meer over de achtergronden van de Haagse Schilderswijk en dat het vooral de radicale Islamitische groeperingen zijn die er in slagen mensen in de wijk te organiseren. Vragen die hierbij centraal stonden waren; is deze Islamitische radicalisering een vorm van verzet en hebben we hier als antiracisme activisten iets aan?
Ook ging Fatima in op de definitie van racisme. Haar hoofdpunt was dat racisme niet statisch is maar dat de definitie van racisme met de tijd en context mee verandert. Vooral de culturele dimensie van racisme lijkt vandaag de dag erg belangrijk te zijn. Ook werd er, in lijn met het festival thema, een koppeling gemaakt naar het verleden. Wat kunnen we leren van de succesvolle strijd van de Black Panthers in de Verenigde Staten? Eén van de belangrijkste lessen die we van de Black Panthers kunnen leren is dat zij zich van onderop organiseerden. Dit staat in sterk contrast met de antiracisme beweging in Nederland dat, een paar uitzondering zoals de zwarte piet beweging daargelaten, toch vooral een ‘witte mensen’ ding lijkt te zijn. In een wijk als de Schilderswijk zouden we daarom misschien beter kunnen proberen aansluiting te vinden bij vormen van verzet in de wijk zelf.
Vervolgens gingen we aan de hand van een aantal stellingen de discussie aan. We hadden het over het uiterlijk van antiracisme activisten en of dit wel aansluit bij de migrantengroepen waar we ons voor inzetten of dat dit juist afschrikt. Ook bespraken we hoe we groepen die het slachtoffer zijn van racisme het best kunnen bereiken en gingen we in op de spanning tussen progressieve en conservatieve krachten. Neem je wanneer je samenwerkt met conservatieve migrantenorganisaties bijvoorbeeld meteen stelling op thema’s zoals homoseksualiteit? Het was een interessante en levendige discussie waarin veel goede bijdragen werden gedaan. Natuurlijk zijn we het niet overal over eens geworden maar wat wel sterk naar voren kwam is dat bewustwording de eerste stap is.