In nederland: weinig debat over arbeidersstrijd
2 groeperingen uit buitenland voorstellen
2 groeperingen uit nederland voorstellen groeperingen:
SAC, de Zweedse radical arbeiderscentrale/bond
Draagt “anarchisme” niet in de naam, wel in de doelstellingen
Kritiek: hoe groter en machtiger de bond werd, des te harder werd SAC slachtoffer van kritiek uit radikaal linkse hoek (bureacratisch, …)
In 1910 opgericht in de traditie van IWW, kende een opgang tot 1945 , om daarna weer in te zakken. Met de globaliseringsgolf is er een nieuwe dynamiek in SAC ontstaan.
Ze bescikken over een eigen drukkerij en een hoofdkantoor in eigenbeheer en drukken een krant die wekelijks in de kiosken van zweden te koop liggen.
Uitgangspunten:
Anarchosyndicalisme
Beslissingsbevoegdheid is horizontaal georganiseerd
Lokale autonomie
Directe actie
Werken rond legalisatie van (arbeids)migranten
Jeugdafdelingen
WSM (Ierland)
Niet echt een vakbond, maar wel expliciet anarchistisch
8 punten die door de alle leden onderschreven moeten worden. het is mogelijk om in werkgroepen of op lokaal niveau andere strijdpunten er op na te houden.
Platformisten (anarcho-communisten): ze erkennen het belang van de traditionele vakbonden
Anti-parlementair
Kennen weinig concurrentie van andere groeperingen en in ierland is er geen sterke vakbond (cfr nederland)
Nederlandse groeperingen:
Vrije Bond
Ontstaan uit de OVB (bond met trotsisken en anarchisten opgericht in 1948), waar te anarchistische lieden in 1980 uit de bond werden gezet. In 1991 is de vrije bond dan opgericht.
VB= basisorganisatie voor zelfbeheer en syndicalisme
Federatie van mensen en organisaties
Idee: werkgroepen per stad, bedrijf, sector,… zoals bv: AGA, AGGU, Buiten de Orde, Solidariteitsfonds, Wageningen
6 mensen hebben de structuur overeind gehouden gedurende moeilijke periode. Nu zijn er nieuwe werkgroepe actief, die autonoom kunnen werken
weinig wervingsbeleid
wel landelijke organisatie, maar niet meer dan nodig
100 leden, maar drie mensen echt actief!
Verhaal dat VB naar buiten toe draagt: zie flyers
AGA
In groep lid geworden van de VB vanuit de vaststelling dat er geen goede nationale structuur bestaat. Dus besloot AGA de VB actief te ondersteunen.
Acties worden gevoerd onder de naam “AGA, lid van de Vrije Bond
De arbeidsconflicten waar AGA mee geconfronteerd worden zijn afkomstig uit de sociale omgeving van de leden van AGA, het gaat dus over een individueel conflict van de betrokkene. Meestal spelen die conflicten zich af in de horeca. Daar is weinig sociale samenhang op de werkvloer. Het conflict gaat meestal over het uitbetalen van achterstallig loon.
Methode: keuze voor “direkte actie”: dus zonder intermediaire, soms wel juridische adviseurs. De mobilisatie gebeurt binnen de sociale omgeving van het “slachtoffer” en van AGA.
AGA is er in geslaagd om steeds het achterstallige loon uitbetaald te krijgen.
Strategisch: niet de concurrentie aangaan met de traditionele bonden, dus actieterrein moet daar zijn waar de traditionele bonden geen interesse in tonen. Dit gaat dikwijls over de kleinere problemen.
Na de introductie van deze groeperingen was er plaats voor een debat. Ik noteer hieronder de vragen, opmerkingen en antwoorden (indien mogelijk) zonder de pretentie te hebben dat ik volledig ben.
Wat voor strategisch plan is er of willen we?
Er worden drie problemen vast gesteld:
Geen gepolitiseerde arbeider(sklasse)
Gebrekkige visie over tegenmacht
Het 2 potenbeleid van de VB: de syndicalistische poot is te weinig uit gebouwd
Vrije Bond: er zijn wel veel discussies binnen de bond over strategie (bv rond precaire arbeid).
Zijn er te weinig mensen of te weinig problemen in nederland om iets van de grond te krijgen?
Er zijn genoeg problemen, maar te weinig of geen beleid om iets van de grond te krijgen.
Hoe zou de VB staan tegenover de komst van een concurrent?
Hoe komen de mensen in contact met de VB? er is namelijk erg veel versnippering
Hoe kan het draagvlak groter gemaakt worden
In Spanje bestaat er een onderscheid tussen CNT en FAI. De Vb heeft hier bewust niet voor gekozen
Spreekuur arbeidsconflict in a’dam heeft niet gewerkt, maar wordt wel als erg belangrijk erkend
Arbeid is voor veel activisten ten onrechte een blinde vlek. Arbeid moet weer gepolitiseerd worden. arbeidsstrijd is ook onze strijd!
Er is een groot tekort aan vorming, grote verhalen, organisatiestructuren…
Er is wel infrastructuur, maar geen beleid
De grote massabeweging zou volgens sommigen niet meer van deze tijd zijn, niet iedereen was daar mee eens.
Het stellen van vragen is al erg belangrijk en een eerste stap.
Antwoorden zijn er evenwel nog niet, maar dit is nog problematischer als de vraag niet wordt gesteld
Bv: subsidies van activisten in jaren negentig (?): verbazingwekkend dat de strijd tegen afschaffing van subsidies niet werd gecollectiveerd
Meer vorming over economie en dergelijke
VB kan misschien tijdens bijeenkomsten andere mensen uitnodoigen voor nieuwe leden of om te discussiëren over dit of dat.
“wij maken de vrije bond”:
veel mensen die deelname aan het debat hebben veel ideeën voor de VB, maar nemen niet het initiatief om deze ideeën te realiseren.
Verder wordt vastgesteld dat het publiek van deze workshop uit 90% mannen bestaat
Het activisme is een deel van het probleem. De activist verheft zich boven het klootjesvolk dat bestaat uit gewone mensen
Grote vraag: hoe gaan we van geïndividualiseerde mensen naar een collectiev organisatie?
Eenvoudig: alsm je opkomt voor de belangen van je collega’s, in hoeverre is er de mogelijkheid om de situatie op de werkvloer te veranderen?
Welke eisen kunnen door een radicale bond worden ondersteund?
Afronden:
Er zijn nadelen verbonden aan de vage formulering van de vrije bond
Er moet een dag georganiseerd worden die enkel over dit thema zou moeten gaan. Word vervolgd!