Hoe we leren van vroeger, zonder gevangene van het verleden te worden.
Heel vaak zijn generaals en strategen bezig zijn met het voorbereiden, niet van de komende maar feitelijk nog van de vorige oorlog. Datzelfde zien we ook in de sociale strijd.
Trotskisten zijn feitelijk bezig met de voorbereiding van Oktober 1917.
Klassieke anarchosyndicalisten zijn bezig met de voorbereiding van Barcelona 1936-37.
Heeft dit overdoen van historische gebeurtenissen een rationele, positieve kern, kunnen we die overbrengen naar de dag van vandaag? Hoe voorkom je tegelijk dat je erin vast blijft zitten, hoe bouw je oog voor de grote verschillen in? Hoe voorkom je tegelijk dat je bij elke opstandsgolf het wiel helemaal opnieuw moet uitvinden (anders gezegd: wat is de zin van generalisatie, van theorievorming over sociale strijd)? Kunnen we spreken van een leerproces dat ons op de lange termijn ook echt verder brengt, hoe werkt dat dan,. waar wordt dat zichtbaar? Dit alles licht Peter Storm, anarcho-blogger, toe aan de hand van, jawel, historische voorbeelden.
