Ying Que kwam in Amerika aan toen het tentenkamp in het Zucotti Park pas was ontruimd. Zij geeft een overzicht van haar ervaringen en indrukken.
Er zijn geen grote revolutionaire gemeenschappen in Nederland. Die zijn er wel ontstaan in de Verenigde Staten, waarvan Occupy Wallstreet (OWS) allerminst de enige is.1 De belangrijkste kracht van de occupybeweging was de General assembly als basis van de organisatie. Die ging bij OWS verloren na de ontruiming van het Zucotti Park. De verbondenheid daarmee ging verloren. Een van de oorzaken van controversen was het einde van steuninzamelingen die konden leiden tot 100 € per dag, waardoor er geldgebrek ontstond.
Met name de “innerlijke hiërarchie” van de toegelopen drusgsverslaafden naast de bewuste activisten verscherpte die tegenstellingen.
De General assemblies (GA) waren veelal bijeenkomsten over theoretische en algemene onderwerpen. Praktische vragen over acties, keuken, zorg, voortgang e.d. werden overgelaten aan de Spokes councils (SC), Maar na februari raakten ook die in ontbinding door gebrek aan structuur. Bovendien werd het werk van SC’s vaak door protesten van de niet daarbij betrokken mensen van de GA te niet gedaan. Actieve occupiers begonnen zich daar niet meer mee bezig te houden. Voor het in stand houden van het mechanisme van GA’s, SC’s en de daaruit voortkomende werkgroepen zonder dat er een open plaats was moest te veel tijd worden geïnvesteerd. De facilitators van een community dialogue moesten dus wat anders, want de verbondenheid was verdwenen. Er werden wel GA’s gehouden, maar die kwamen niet verder dan urenlange debatten over de redactie solidariteits- en steunverklaringen, bijv. met de bevolking in Tibet. OWS ging de wijken in en decentraliseerde, dus het in stand houden van een centraal beslissingsorgaan werkte niet. En men wilde geen controlerende autoriteit die dan daarvoor in de plaats komt te beslissen.
Men besloot dus over te gaan tot het houden van General assemblies on demand (GAD), dus op verzoek over een zeker onderwerp. In de plaats daarvan werden er tussen de autonome groepen in de wijken communicating surveys (CS) gehouden.
Wel moeten er een aantal processen worden bewaakt:
Een GA wordt ook gehouden om nieuw aangekomenen in te leiden en kennis te laten maken met de beweging en de stand van zaken, zodat ze in vergaderingen meteen betrokken kunnen worden.
In een GA wordt meestal een voorstel gedaan; vaak blijven alternatieven uit omdat de meeste mensen in zo’n vergadering scary zijn en hun mond niet open durven doen. Daarvoor moet een tegenkracht komen.
De werkgroepen die zich met Organizing bezig hielden besloten over te gaan tot het houden van de Peoples Assembly (PA) om voor die werkgroepen te werven en ideeën te verspreiden. PA”s hebben vaak een thema waaraan werkgroepen werken. Voorbeeld van het werk van een PA is de bijeenkomst van May Day: de PA organiseert de PR, de cultuur, de logistiek. Om 8 uur waren er die dag 3000 mensen. Andere organisatievormen zijn doelgerichte acties tegen huisuitzettingen en beslagleggingen van slachtoffers van de crisis, “mutual aid food”2.
Dit is de situatie waarin Ying Que OWS verliet en terugkeerde naar Nederland. Meer nieuws in www.occupywallstreet.org
Vragen en discussie:
Op vragen over bewegingen elders en de verschillen benadrukt spr. dat OWS slechts een van de vele Amerikaanse bewegingen is|: in elke wijk van New York was er een tentenkamp, deels ook gericht op lokale problemen: Astoria, Brooklyn, Queens…. Er zijn grote verschillen met Occupy in Nederland (vanaf 15 oktober), waar de groepen klein zijn en doorzetten lijkt uit te blijven. Occupy Den Haag zet door met zijn expertise ter beschikking te stellen voor het no border tentenkamp op de Koekamp. Ook uit Tilburg komen dergelijke berichten. Occupy Utrecht stelde zijn tenten ter beschikking aan de vluchtelingen in Ter Apel. Een beweging van landelijke occupy-vergaderingen heeft vijf bijeenkomsten gehad. Er zijn veroveringen gerealiseerd op het gebied van demonstratie. Verklaringen voor het uitblijven van grote acties in Nederland worden gezocht in het later manifest worden van de crisis, zodat verzetsbewustzijn uitbleef of het Nederlandse karakter dat minder opstandig is.